Leffinge kan bogen op een rijk molenverleden. Men gaat ervan uit dat een 'gemiddelde' molen meel kon produceren voor een 500-tal mensen. Het is meteen duidelijk dat een dorp zoals Leffinge nood had aan meerdere molens... Vandaag blijft enkel de Groenhagemolen over, de laatste der Mohikanen. Zijn 'redding' heeft hij te danken aan zijn stenen romp die ook als berging zijn nut nog kon bewijzen. En uiteraard aan Omer Rommel...

De houten staakmolens hadden minder geluk. Zij verdwenen één voor één uit het silhouet van het dorp. Een molen die niet draait, vervalt en betekent uiteindelijk een veiligheidsrisico. De laatste houten molens van Leffinge waren de Noordmolen en Ketelers Molen. In 1956 woei de eerste omver en, niettegenstaande het toen reeds een beschermd monument was, werd hij nooit meer heropgebouwd. Hetzelfde lot was Ketelers Molen beschoren. Deze werd door de wind omvergeblazen in 1957.

Klik op de foto's en je komt er alles over te weten...

In 1978 had journalist Dominiek Vervaecke een interview met Omer Rommel voor De Zeewacht (19/12/1978). Als klein eerbetoon aan de laatste molenaar/maalder van Leffinge geven we hier de integrale tekst weer.